Imperialism, Cultural

จักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรม

การบังคับใช้อุดมการณ์หรืออารยธรรมต่างชาติต่อสังคมที่ไม่เต็มใจจะรับ จักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมที่เป็นนโยบายซึ่งรัฐบาลหนึ่งบังคับใช้ค่านิยมของตนต่ออีกรัฐบาลหนึ่งนั้น มีลักษณะแตกต่างจากการขยายอิทธิพลทางวัฒนธรรมของต่างชาติ อันเป็นผลมาจากการค้า การท่องเที่ยวและติดต่อสื่อสาร พวกผู้นำชาติ(นิยม)ซึ่งไม่ชอบหรือกลัวอิทธิพลจากต่างชาติ อาจจะบอกว่าอิทธิพลทางวัฒนธรรมเหล่านั้นเป็นจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรม แต่การกล่าวอย่างนั้นถือได้ว่าเป็นการใช้ศัพท์นี้เป็นเครื่องมือสำหรับการโฆษณาชวนเชื่อ หาได้ใช้เป็นเครื่องมือของการวิเคราะห์ในเชิงปรวิสัยไม่ (เว้นเสียแต่ว่าจะสามารถแสดงออกมาให้เห็นได้ถึงเจตนาของรัฐบาลต่างชาตินั้น)

ความสำคัญ จักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมนี้ อาจจะกระทำในรูปของการเตรียมการเพื่อที่จะครอบงำอย่างมีประสิทธิผลและยั่งยืนถาวรไปเลย ซึ่งแบบนี้ก็จะมีการทำลายวัฒนธรรมดั้งเดิมไปเสียส่วนใหญ่และไม่หลงเหลือไว้ให้เป็นทางเลือกของผู้คนอีกต่อไป ด้วยเหตุที่ว่า ภาษาเป็นพาหะขั้นพื้นฐานที่ใช้สำหรับเพื่อการแสดงออกถึงวัฒนธรรม และ"เป็นสัจธรรมที่มีประจักษ์พยานในตัว" ภาษาจึงเป็นอาวุธอย่างแรกของจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรม เมื่อคนที่ตกอยู่ในบังคับของรัฐอื่นถูกบังคับให้ต้องเรียนภาษาใหม่ ไม่ว่าจะเรียนเพื่อให้ได้มีงานทำหรือเพื่อได้รับการศึกษาอะไรก็ตามที คนเหล่านี้ก็จะค่อย ๆ มีจิตใต้สำนึกยอมรับแนวความคิดและค่านิยมต่าง ๆ ที่มีอยู่ในภาษาใหม่ที่ตนเล่าเรียนอยู่นั้น ในขณะเดียวกัน ที่เคยได้อาศัยภาษาเดิมเป็นพาหะสำหรับวัฒนธรรมของตนก็ไม่ต้องอาศัยอีกต่อไป เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วสิ่งต่าง ๆ ของวัฒนธรรมที่สามารถถ่ายทอดได้โดยผ่านทางภาษาดั้งเดิมเพียงภาษาเดียวก็ได้ถูกเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่ก็สูญไปสิ้น อย่างไรก็ดี หากเป็นกรณีที่ผู้รับภาษาใหม่ได้ต้อนรับค่านิยมต่างชาติบางอย่างมาด้วย อย่างเช่นในกรณีของญี่ปุ่นในคริสต์ศตวรรษที่ 19 หรือในกรณีของ เคมาล อตะเติร์ก ในตุรกี หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 หรืออย่างในกรณีของผู้คนอีกมากมายที่กำลังมีประสบการณ์การปฏิวัติความคาดหวังสูงขึ้นเรียนรู้ภาษาใหม่ ๆ อยู่ในทุกวันนี้ ไม่เรียกว่าเป็นจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมแต่อย่างใด