Nationalism : Self-Determination

ชาตินิยม : การกำหนดแนวทางปกครองด้วยตนเอง

หลักการที่กำหนดให้สิทธิแก่กลุ่มชน ซึ่งพิจารณาตนเองว่าเป็นคนละพวกและมีความแตกต่างจากกลุ่มชนอื่น ทั้งนี้ก็เพื่อจะได้สามารถกำหนดด้วยตนเอง ซึ่งรัฐที่พวกตนจะได้เข้าไปอาศัยอยู่ด้วย และซึ่งรูปแบบรัฐบาลที่พวกตนต้องการจะมี การกำหนดแนวทางการปกครองด้วยตนเองนี้ มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับแนวความคิดชาตินิยมแบบเสรีนิยม และปรากฏโดยนัยในคำประกาศเอกราชของอเมริกาและคำประกาศสิทธิมนุษย์และประชาชนของฝรั่งเศส เป็นสื่อกลางที่กลุ่มผู้คนในชาติต่าง ๆ ใช้เป็นแบบในการสร้างสถาบันขึ้นมาในรูปแบบของรัฐเอกราชและมีอธิปไตย ชื่อบุคคลที่มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับเรื่องการกำหนดแนวทางการปกครองด้วยตนเองนี้ ได้แก่ ชื่อของประธานาธิบดี วูดโรว์ วิลสัน แห่งสหรัฐอเมริกา ซึ่งหลักการนี้มีปรากฏอยู่ในเป้าหมายสันติภาพเมื่อปี ค.ศ. 1918 ของเขา คือโครงการ "โฟร์ตีนพอยท์" ที่โด่งดังนั่นเอง ข้อตกลงสันติภาพเมื่อปี ค.ศ.1919 นั้นได้ใช้เป็นเครื่องมือในการให้เอกราชแก่ แอลบาเนีย ออสเตรีย เชโกสโลวะเกีย เอสโทเนีย ฟินแลนด์ ฮังการี ลัตเวีย ลิทัวเนีย โปแลนด์ โรมาเนีย และยูโกสลาเวีย นอกจากนั้นแล้ว หลักการนี้ก็ยังได้ใช้ในการสร้างระบบดินแดนในอาณัติและระบบต่าง ๆ ที่ตามมาในภายหลัง คือ ระบบภาวะทรัสตี หลักการการกำหนดแนวทางปกครองด้วยตนเองนี้ ก็ยังมีความเกี่ยวข้องโยงใยอยู่กับเทคนิควิธีที่เรียกว่า "การออกเสียงประชามติ” ที่เป็นพื้นฐานในการแก้ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับเส้นพรมแดนและอธิปไตยเหนือดินแดน

ความสำคัญ การกำหนดแนวทางปกครองด้วยตนเอง มักจะใช้เพื่อเป็นการยืนยันในสิทธิที่ชนกลุ่มน้อยนำมาอ้าง และมักจะใช้เป็นข้ออ้างถึงความชอบธรรมในการก่อการกบฎแยกดินแดน เมื่อข้อเรียกร้องเพื่อแยกการปกครองของตนได้รับการปฏิเสธ ในฐานะที่เป็นรูปแบบหนึ่งของชาตินิยม หลักการการกำหนดแนวทางการปกครองด้วยตนเองนี้ได้ทำให้มีรัฐต่าง ๆ เพิ่มจำนวนมามากนับตั้งแต่ตอนต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 มานี้เอง หลักการเดียวกันนี้ซึ่งได้ผสมผสานกับลัทธิชาตินิยมได้ในที่สุดนั้น ยังได้ก่อให้เกิดการแยกตัวทางการเมืองอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้แล้ว ก็ยังได้ก้าวไปถึงจุดที่คำว่า "mini-state" ได้เข้าไปเป็นศัพท์ในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไปแล้วด้วย อย่างไรก็ดี กฎหมายระหว่างประเทศยังไม่ได้ให้การรับรองสิทธินี้เท่านั้นเอง ผลที่ตามมา ก็คือ หลักการการกำหนดแนวทางปกครองด้วยตนเองของชาตินี้ เป็นปรากฎการณ์ทางการเมืองมากกว่าจะเป็นปรากฎการณ์ทางกฎหมาย และจะสำเร็จหรือล้มเหลวแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับรากฐานของการพิจารณาถึงปัจจัยของอำนาจภายในและอำนาจภายนอกเป็นสำคัญ