Nationalism

ชาตินิยม
ความรู้สึกในความเป็นเจ้าของร่วมกัน หรือเจตจำนงของประชาชนที่จะดำรงไว้ซึ่งเอกลักษณ์ของกลุ่มโดยการจัดตั้งเป็นสถาบันขึ้นมาในรูปแบบของรัฐ ชาตินิยมนี้สามารถทำให้เกิดเข้มข้นขึ้นมาได้โดยใช้ความผูกพันที่มีร่วมกันคือความผูกพันด้านเผ่าพันธุ์ ด้านภาษา ด้านประวัติศาสตร์ และด้านศาสนา ชาตินิยมนี้ตามปกติแล้วจะมีความสัมพันธ์กับดินแดนแห่งใดแห่งหนึ่งโดยเฉพาะ แนวความคิดเรื่องชาตินิยมนี้อาจจะมองได้ในแง่ของความสามารถของกลุ่มชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งที่สามารถติดต่อสื่อสารระหว่าง กันได้อย่างมีประสิทธิผลยิ่งกว่าที่จะติดต่อกับกลุ่มภายนอกอื่น ๆ ปรากฏการณ์ชาตินิยมนี้ ไม่ว่าจะอธิบายอย่างไร ก็คือมีลักษณะสำคัญอยู่ที่ความรู้สึกเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของคนในกลุ่มที่แยกออกไปจากคนกลุ่มอื่น ๆ ของโลก ชาตินิยมนี้มีการพัฒนาขึ้นครั้งแรกในยุโรปตะวันตก เมื่อได้มีการรวมตัวกลุ่มศักดินาต่าง ๆ เข้ามารวมอยู่ในอาณาจักรทั้งหลาย อย่างไรก็ดี เมื่อเกิดการปฏิวัติในฝรั่งเศสและเกิดสงครามนโปเลียนขึ้นมาแล้ว ลัทธิชาตินิยมนี้ได้กลายมาอิงตัวบุคคลเป็นสำคัญแทนที่จะอิงรัฐเหมือนแต่ก่อน

ความสำคัญ ชาตินิยม ในฐานะที่เป็นอารมณ์มวลชน มีพลังทางการเมืองในเชิงปฏิบัติการที่ทรงอานุภาพมากที่สุดในโลก เป็นความรู้สึกที่ช่วยทำให้รัฐเป็นจุดรวมศูนย์สูงสุดของความจงรักภักดีของบุคคลแต่ละคน ความจงรักภักดีนี้สามารถแสดงออกมาให้เห็นได้ และหากจะให้คนจงรักภักดีอยู่เสมอก็สามารถทำได้ ด้วยการใช้สัญลักษณ์ได้หลากหลายอย่าง เช่น มีวีรบุรุษแห่งชาติ มีเครื่องแต่งกายประจำชาติ มีการปฏิญาณ ตนของคนในชาติว่าจะจงรักภักดีต่อชาติ มีวันหยุดประจำชาติ และมีวันสำคัญทางศาสนา เป็นต้น ชาตินิยมนี้ในฐานะที่เป็นปรากฏการณ์ทางสังคมระดับมวลชน ยังสามารถช่วยสร้างความสามัคคีกลมเกลียวและความรู้สึกความเป็นเจ้าของร่วมกันของคนภายในชาติได้ นอกจากนั้นแล้ว ก็ยังเป็นตัวการก่อให้เกิดความเป็นศัตรู ความแบ่งแยก ความตึงเครียด และสงครามระหว่างกลุ่มชาตินิยมหรือกลุ่มรัฐต่าง ๆ ที่เป็นปฏิปักษ์กันได้ด้วย แต่แรกเริ่มเดิมทีนั้น แนวความคิดเรื่องชาตินิยมนี้เกิดขึ้นในยุโรปก่อน แต่ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา ลัทธิชาตินิยมนี้เป็นตัวกระตุ้นความรู้สึกให้แก่มวลชนนับล้าน ๆ คนในทวีปเอเชียและทวีปแอฟริกาจนเกิดการเปลี่ยนแปลงสถานะจากการตกเป็นเมืองขึ้นไปสู่การเป็นดินแดนมีเอกราชในที่สุด สำหรับในรัฐเก่าแก่การปะทุขึ้นมาใหม่ของลัทธิชาตินิยมนี้ เป็นตัวการที่สร้างความอ่อนแอให้แก่การรวมตัวเป็นพันธมิตรของกลุ่มยุโรปตะวันตก และเป็นตัวการก่อให้เกิดการแตกแยกภายในกลุ่มคอมมิวนิสต์ที่ครั้งหนึ่งเคยแนบแน่นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอย่างเหนียวแน่น