ชาตินิยม : ความเกลียดกลัวต่างชาติ
ความเกรงกลัวหรือความไม่ไว้วางใจชาวต่างประเทศ ตลอดจนนโยบายและจุดประสงค์ของรัฐอื่น ความเกลียดกลัวต่างชาตินี้มีความสัมพันธ์กับอารมณ์มวลชนแบบพวกเราดีกว่าพวกเขากับชาตินิยม กล่าวคือ ทุกอย่างจะเป็นความสัมพันธ์กันระหว่างกลุ่มภายใน(พวกเรา)กับกลุ่มภายนอก (พวกเขา) ความเกลียดกลัวชาวต่างชาตินี้ เป็นเรื่องของการรับรู้คนอื่น คือแทนที่จะมองแต่ละคนเป็นปัจเจกชนกลับมองเห็นเป็นสิ่งที่เป็นภาพรวมน่าเกลียดน่ากลัวไปเสีย
ความสำคัญ ความกลียดกลัวต่างชาติ อาจจะแสดงออกมาในทำนองคิดว่าตัวเองมีความสูงส่งกว่าบุคคลภายนอก แต่ปรกติแล้วก็แฝงไปด้วยความรู้สึกหวาดระแวงและความไม่พอใจอยู่ในที ความรู้สึกเกลียดกลัวต่างชาตินี้ จะปรากฏเด่นชัดในหมู่คนที่เคยถูกเอารัดเอาเปรียบจากชาวต่างชาติ ซึ่งจะถูกเอารัดเอาเปรียบจริงหรือคิดไปเองก็แล้วแต่ ยกตัวอย่าง เช่น ประเทศจีนได้สร้างภาพลักษณ์ของชาวต่างชาติทั้งหมด ว่าเป็นพวกป่าเถื่อน และนับเป็นเวลาหลายศตวรรษได้ปฏิเสธที่จะติดต่อกับพวกป่าเถื่อนเหล่านี้ในฐานะเท่าเทียมกัน ต่อมาประเทศจีนได้ถูกมหาอำนาจตะวันตกเล่นงานเป็นที่อับอายขายหน้าเป็นที่ยิ่ง ความเกลียดกลัวต่างชาติของจีนจึงออกมาในรูปแบบการต่อต้านประเทศตะวันตกอย่างเต็มที่ ความรู้สึกที่ผสมผสานกัน ระหว่างความภาคภูมิใจกับความไม่สมหวังแบบนี้ สามารถนำไปใช้เพื่อเป้าหมายต่าง ๆ ได้ ชาวต่างชาติจะตกเป็นแพะรับบาปถูกกล่าวหาว่าเป็นตัวการมาสร้างความลำบากให้แก่ประเทศที่ได้เอกราชใหม่ ๆ คือ ปัญหาที่เกิดขึ้นแทนที่จะโทษรัฐบาลภายในของตนกลับไปโทษว่าเป็นการกระทำจากภายนอกประเทศ ยกตัวอย่าง เช่น ในประเทศที่กำลังพัฒนาส่วนใหญ่ จะใช้วิธีโฆษณาชวนเชื่อให้เกิดความเกลียดกลัวต่างชาติโดยกล่าวหาด้วยถ้อยคำที่ว่า "ลัทธิล่าอาณานิคมใหม่" โดยมีจุดประสงค์ที่จะปลดเปลื้องประเทศตนจากถูกเอารัดเอาเปรียบทางเศรษฐกิจจากต่างชาติ ซึ่งอาจจะจริงหรือไม่จริงก็แล้วแต่ นอกจากนี้แล้ว ความเกลียดกลัวต่างชาตินี้ ก็สามารถเกิดได้ระหว่างกลุ่มชนต่าง ๆ ที่อยู่ในประเทศเดียวกัน อย่างเช่น ที่เกิดการต่อต้าน ชาวจีนจำนวนมากซึ่งอยู่ตามประเทศต่าง ๆ ในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นต้น
No comments:
Post a Comment